Μία νέα τεχνική που μειώνει τον «θόρυβο» στα καλώδια οπτικών ινών, αυξάνει εντυπωσιακά την ισχύ των σημάτων και την απόσταση που αυτά μπορούν να ταξιδέψουν. Όπως ανακοίνωσαν ερευνητές στις ΗΠΑ, κατάφεραν να βρουν ένα τρόπο να σπάσουν τα σημερινά τεχνικά φράγματα στα οπτικά τηλεπικοινωνιακά δίκτυα, σχεδόν διπλασιάζοντας τις δυνατότητές τους και μειώνοντας παράλληλα το κόστος τους.

Εφόσον αποδειχθεί ότι όντως η νέα τεχνολογία μπορεί να εφαρμοσθεί με επιτυχία στα υπάρχοντα δίκτυα οπτικών ινών που έχουν «ζώσει» τη Γη, τότε -μεταξύ άλλων- ανοίγει ο δρόμος και για ένα πολύ πιο γρήγορο Ίντερνετ από το σημερινό.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τους Νικόλα Αλιτς και Στόγιαν Ράντιτς του Εργαστηρίου Φωτονικής του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Η/Υ του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Σαν Ντιέγκο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό “Science”, πέτυχαν να στείλουν κωδικοποιημένες πληροφορίες μέσω καλωδίων οπτικών ινών και μετά να τις αποκωδικοποιήσουν με ακρίβεια, σε απόσταση-ρεκόρ 12.000 χιλιομέτρων μεταξύ πομπού και δέκτη. Παράλληλα, κατόρθωσαν να 20πλασιάσουν την ισχύ των οπτικών σημάτων.

Η νέα μέθοδος μπορεί να μειώσει σημαντικά το κόστος των τηλεπικοινωνιακών υποδομών, επειδή καθιστά περιττή την περιοδική ενίσχυση (με τον κατάλληλο ηλεκτρονικό εξοπλισμό) των οπτικών σημάτων κατά μήκος των οπτικών ινών.

Τα οπτικά δίκτυα εμφανίσθηκαν στη δεκαετία του ΄80 ως μια ταχύτερη εναλλακτική λύση σε σχέση με τα παραδοσιακά δίκτυα από χάλκινα τηλεπικοινωνιακά καλώδια. Σταδιακά, η σχετική τεχνολογία έχει βελτιωθεί περαιτέρω, καθώς ολοένα περισσότερα δεδομένα «πακετάρονται» σε διαφορετικά κανάλια, που συνυπάρχουν σε διαφορετικές συχνότητες (“χρώματα”) στην ίδια ακτίνα φωτός.

Τα οπτικά σήματα που μεταφέρουν τα δεδομένα και ταξιδεύουν μέσα στα καλώδια οπτικών ινών σε ακτίνες λέιζερ, πρέπει ανά τακτά διαστήματα να ενισχύονται. Επιπλέον, η διαδικασία μετατροπής των οπτικών σημάτων σε ηλεκτρικά και αντιστρόφως κάθε μερικές δεκάδες χιλιόμετρα γίνεται από υπολογιστές, πράγμα που αυξάνει το κόστος αυτών των δικτύων, ενώ περιορίζει και τα πόσα δεδομένα είναι δυνατό να μεταδοθούν.

Η νέα τεχνική ξεπερνά αυτούς τους φραγμούς. Οι ερευνητές κατόρθωσαν να στείλουν οπτικά σήματα σε απόσταση 12.000 χλμ., χωρίς να χρειασθεί να τα ενισχύσουν καθόλου καθ’ όλη τη διαδρομή τους από τον πομπό έως τον δέκτη.

Στη χρηματοδότηση της έρευνας συνέβαλαν η Google και η ιαπωνική Sumitomo Electric Industries, παραγωγός καλωδίων οπτικών ινών. Αλλοι επιστήμονες εμφανίσθηκαν πάντως πιο επιφυλακτικοί κατά πόσο η νέα μέθοδος θα μπορούσε να εφαρμοσθεί με την ίδια επιτυχία στον πραγματικό κόσμο, πέρα από το εργαστήριο.